|
|
|
Fremantle, maandag 2 t/m woensdag 4 juli 2001 |
|
 |
Perth, donderdag 5 juli 2001 Met Ciska als navigator, Sanne als extra buitenspiegel en Anke als coureur racen we de miljoenenstad Perth in. Een camping hebben ze daar niet, maar na ff zoeken mogen we bij een hostel op de parkeerplaats staan. Midden in het uitgaansdistrict; de wijk Northbridge. Donderdags hobbelen we naar de stad voor een city-check en concluderen dat het er erg leuk, gezellig en levendig uitziet. Sinds lange tijd stappen we weer een McDonalds binnen en bezoeken we de bios. Helaas is Bridget Jones' Diary hier nog niet uit en dus gaan we naar Moulin Rouge. |
| Perth, vrijdag 6 juli 2001 Vrijdag 'Regeldag'. We hebben, na flink onderhandelen, twee didgeridoo-dozen op de kop getikt bij een of andere halve gare pakistaan. Verder is de trein geboekt om naar Adelaide te gaan en brengen we een bezoekje aan de distributeur van Grolsch in Perth. Helemaal in de bier-mood gaan we 's avonds op stap naar een engelse pub. We dachten dat ze niet meer live optraden, maar toch een concert van de Beatles! Natuurlijk willen wij daar wel even mee op de foto, met als resultaat dat Anke omvalt en de microfoon bij de zanger in de mond drukt en we bijna de kroeg uitgezet worden. Gelukkig vond John Lennon het niet zo erg en vroeg ie door de microfoon of de foto mooi gelukt was. |
 |
 |
Perth, zaterdag 7 t/m dinsdag 10 juli 2001 Brak dagje, maar uitslapen is er niet bij. We gaan namelijk op bezoek bij een nicht-van-de-buurvrouw-van-Sanne die in een buitenwijk van Perth woont. We willen eerst gaan lopen via Kings Park naar de Subiaco markt voor Sanne's souvenirs, maar dat blijkt te ver. Bij Kim en Bill worden we heel hartelijk ontvangen en hebben we een erg gezellige dag. Zondag is het tijd om van Frits afscheid te nemen en gelukkig zien ze bij de Britzcompany niet dat er a) een grilpan-dingetje mist, b) de fluitketel stuk is en met kauwgom geplakt is, c) er een ster in de ruit zit en d) het lampje ook met kauwgom aan het plafond vastzit. Maar we hebben 'm wel een fles kookolie achtergelaten. Lief of nie? 's Avonds neemt Sanne ons mee uit eten, want onze laatste avond met z'n drietjes is aangebroken. Met een luxe, overheerlijk viergangen diner vliegt de avond voorbij! Sanne bedankt, we hebben er twee weken op kunnen teren... Maandag is er weer een dag van afscheid! Cis & Anke kunnen helaas Sanne niet naar het vliegveld brengen, want de trein naar Adelaide vertrekt om 11.00 uur. Bepakt en bezakt nemen we afscheid, but we'll keep in touch! De treinreis naar Adelaide in The Indian Pacific duurt zo'n 36 uur. Tsja en dat om 'maar' 2700km af te leggen. Voor de wiskundeknobbels, dat gaat dus niet snel. De treincoupe ziet er uit als een vliegtuig en om de tijd te doden wordt er een filmpje gedraaid (What woman want...best leuk). Onderweg is er niet veel te doen, want alle stops zijn in het donker. We slapen en lezen wat, loungen in de loungecoupe en ja wat doe je verder in de trein.....zitten! Uiteindelijk komen we woensdagochtend om 6.00 uur aan in Adelaide. |
| Adelaide, woensdag 11 t/m zondag 15 juli 2001 ...ff bijslapen, want Klaas Vaak brengt blijkbaar geen 'slaapzandkorrels' in de trein. Gelukkig vinden we een hostel met een tweepersoonskamer (we zijn errug op onze privacy gesteld en dulden geen ander luidruchtige, smerige b'packers) en een heerlijk stapelbed. Aan het eind van de ochtend gaan we in Adelaide op zoek naar leuke bezienswaardigheden. We bezoeken de winkels (Target, voor de kenners), het South Australian Museum en de State Library. Heeel leuk. 's Avonds eten we voor all-u-can-eat-pizza en wint Anke daarbij een wijnproeftripje met de Groovy Grape naar de Barossa Valley. Samen met twee erg grappige Vlaamse dames vieren we lachend, gierend en brullend het behalen van deze prachtige prijs. De volgende dagen vullen we met het rondstruinen door Adelaide en het regelen van vervoer naar Melbourne. Als doorgewinterde b'packers nemen we natuurlijk niet genoegen met de eerste de beste simpele deal. Zaterdags verslapen we ons, maar zijn we nog net op tijd voor ons uitje naar de wijnvelden van Adelaide. Om half elf aan de wijn. Precies zoals het hoort; kleur kijken, glaasje draaien en ruiken en proeven. Het uitspuuggedeelte laten we achterwege met als gevolg dat na negen glazen wijn we geen verschil meer proeven! De dag wordt afgesloten met een bezoek aan een cocktailbar waar we de duurste bourbon en nog wat andere drankjes proberen. Zondag verlaten we Adelaide en rijden we met onze geweldige tourgids Nathan (hij lijkt wel een inbreker en verwijst ons bij vragen naar het touristen infocentrum) naar de Grampians. In de Grampians blijven we 4 dagen bij Tim's hostel. Een klein, huiselijk privehostel. We zijn de enige gasten, de koelkast staat vol met voedsel (overgebleven van Tim's familiereunie) en met het haardvuur erbij vermaken we ons hier prima. |
 |
 |
Grampians N.P., Maandag 16 t/m donderdag 19 juli 2001 Het bezoek aan het Grampians National Park staat in het teken van onze persoonlijke wandelvierdaagse in Halls Gap. Elke dag leggen we minstens 15km bergop- en afwaarts af. Helaas komen er dinsdags 'indringers' in ons hostel, hebben we het huis niet meer voor onszelf. We vreten snel de koelkast leeg en wandelen vrolijk verder... Donderdags worden we weer opgehaald door onze tourbus. Dit keer met een gezellig groepje van maar liefst vier mensen. Met twee grappige chineesjes en een Argentijn rijden we naar Dunkeld om te overnachten. Na een verschrikkelijke nacht herinneren we ons weer waarom we niet meer in een kerelsdorm wilden slapen. Het snurken van vier kerels houdt ook hier K. Vaak op verre afstand van ons. |
| Apollo Bay, Vrijdag 20 t/m maandag 23 juli 2001 Enigszins slaperig beginnen we onze busrit naar The Great Ocean Road, een beroemde kronkelweg langs de Victoria kust. De eerste stop is bij Logan's Beach, waar we twee walvissen zien die in deze baai hun babywalvisjes krijgen. Bijzonder om deze 15 meter lange zoogdieren in het echt en zo dichtbij de kust te kunnen zien. Na het whalewhatchen stoppen we bij London Bridge, waarna we doorrijden naar de beroemde Twelve Apostels. Leuk om te zien en toch weer verrassend anders! In Apollo Bay gaat de tourbus zonder ons verder want wij gaan lekker WWOOF-en bij Joanne & John. J&J verhuren 5 luxe bungalows in het regenwoudachtige gebergte van het Otway National Park (wie ff wil kijken hoeveel ramen wij daar moesten lappen, check: www.otway-paradise-cottages.com.au). We blijven drie dagen bij hen logeren en helpen met het schoonmaken van de huisjes. Weer een grappige ervaring, maar maandag vinden we het niet erg om van deze, toch wel vreemde J&J afscheid te nemen. Nathan komt ons weer ophalen en we gaan met de bus verder langs de Great Ocean Road. Onderweg gaan we koala's spotten (is niet moeilijk, want ze slapen 19 uur per dag op hetzelfde takje), gaan we naar Bells Beach (bekend van die eh...film, shit we zijn de naam vergeten. Die met eh.. Patrick S. Beetje cryptische omschrijving he?!?) en komen we om 20.00 uur in Melbourne aan. |
 |
 |
Melbourne, dinsdag 24 juli 2001 Zoals in elke stad hebben we ook in Melbourne weer een regeldag ingevoerd. We rennen van hot naar her en dat geeft ons meteen de kans om de stad goed te verkennen. Het eerste hostel waar we overnachten is net een kazerne en we voelen ons er net soldaatjes met nummertjes. Nadat we veel prutserige hostels bekeken hebben vinden we uiteindelijk een relaxed hostel in aanbouw. Ietsiepietsie primitievie, maar wel leuk, goedkoop en een tweepersoonskamer.... Verder staan de volgende activiteiten op de actielijst: a) naar de kapper (coupe backpack verwijderen), b) naar Bridget Jones' Diary, c) St. Kilda bekijken en verder....we zien 't wel. Nu even foto's scannen, zodat jullie allemaal even mee kunnen kijken! |
| Description of Product |
 |
|
|
Description of Product |
|
Description of Product |
|
